سندرم تترد کورد در ناحیه لومبوساکرال (بررسی ۲۷ مورد)

مقدمه: سندرم تتردکورد یکی از ناهنجاریهای سیستم عصبی مرکزی است که با محدودیت حرکتی نخاع در داخل کانال نخاعی همراه می باشد. این مطالعه با هدف توصیف علائم بالینی و نتایج جراحی و پیامد طولانی مدت درمان در این بیماران انجام شد. روش کار: در این مطالعه آینده نگر که در سالهای 1376 – 1386 انجام شد، 27 بیماری که تترد کورد سندرم ناحیه لومبوساکرال با علائم نورولوژیک و تائید ام آر آی داشتند و تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انتخاب شدند. یافته های بالینی، نورولوژیک و رادیوگرافیک و علل ایجاد کننده تترد کورد سندرم ثبت شدند و پیگیری های بعدی نیز در سه نوبت به منظور بررسی میزان بهبودی علائم نورولوژیک و اسکولیوز آنها انجام گردید. نتایج به دست آمده با نتایج سایر مطالعات مقایسه شده و یافته ها در جداول ثبت شد. از نرم افزار spss و روش آمار توصیفی و جداول درصد فراوانی برای پردازش داده ها استفاده شد. نتایج: 16 بیمار مؤنث و 11 نفر مذکر بودند . 22 مورد ازاین افراد کمتر از 7 سال سن داشته اندو 5 مورد دیگر بین 17 سال تا 33 سال بوده اند. بهبودی علائم نورولوژیک در هر دو گروه، بچه ها و بالغین عالی، بوده و پس از گذشت 3 سال از عمل جراحی دتترینگ نخاع، بیشتر این یافته ها به خصوص کمردرد، اختلالات حرکتی، دیسستزی و انقباضات اندام تحتانی پس از عمل جراحی, در سه مورد نشت مایع مغزی - نخاعی و در یک بیمار پسودومننگوسل ایجاد گردید. نتیجه گیری: جراحی به منظور حذف ضایعه و دتترینگ نخاع با قطع فیلوم ترمینال سفت شده و رفع چسبندگی های این ناحیه انجام می گردد. نتایج این جراحی بسیار خوب است به ویژه هنگامی که با تشخیص به موقع در سنین پائین تر اقدام به درمان آن شود. در بچه ها، جراحی زودرس به منظور پیشگیری از اختلالات پیشرونده نورولوژیک توصیه می گردد. در بالغین دتترینگ نخاع موجب کاهش اندازه کیست های نخاع و متوقف شدن سیر پیشرونده یافته های بالینی و نورولوژیک و یا رفع کامل علائم می شود.